نیما نجارزاده
کنوانسیون مربوط به کاهش موارد بی تابعیتی:[1]
در پی درخواست اکوسوک کمیسیون حقوق بین الملل در سالهای 54 و 1953 پیش نویس کنوانسیونی را در خصوص کاهش موارد بی تابعیتی تدوین نمود. و این پیش نویس در یکی از کنوانسیونهای سازمان ملل در سال 1959 به بحث و بررسی گذاشته شد و مجددا در سال 1961 نیز این بحثها و جلسات تکرار شد تا اینکه نهایتا کنوانسیونی در خصوص کاهش موارد بی تابعیتی در تاریخ 30 آگوست 1961 تصویب شد و در 13 دسامبر 1975 لازم الاجرا گردید.[2]
